ISBN 978-90-489-0082-4, 198 pagina's, 15,00 EUR, Nederlands,
Softcover, 14,8 x 21 cm
Voor dit boek is een e-boek beschikbaar:
Let u er a.u.b. op dat de online-bestanden niet drukbaar zijn.
Prijs: 3,75 EUR
PDF (613 kB):
Biografie
EEN LEVEN IN DE MAALSTROOM VAN POLITIEKE THEOLOGIE & FILOSOFIE
van Frans Van den Oudenrijn
Frans van den Oudenrijn (1938), afkomstig uit een traditioneel rooms-katholiek gezin, trad in de jaren vijftig in het klooster bij de Nederlandse Dominicanen. Hij liet zich begin jaren zestig – de periode van Mgr. Bekkers en paus Johannes XXIII – tot priester wijden. Toen de jaren daarna de kerkelijke vernieuwing stagneerde, schreef hij tijdens zijn vervolgstudie politieke theologie in West-Duitsland ‘Opstandig geloven’, verliet ambt en klooster en legde zich - in aansluiting bij de cultureel-maatschappelijke protestbewegingen na’68 - toe op kritisch-marxistische theorievorming.
Na zijn promotie ( ‘Kritische Theologie als Kritik der Theologie’) krijgt hij een baan aan het Instituut voor Normen en Waarden te Rotterdam. Daar zal hij de meeste tijd politiek actief zijn via sociaal actieonderzoek voor en met groepen arbeiders in bedrijven, bewoners van oude stadswijken, uitkeringsgerechtigden e.a. De achtergrond van dit werk wordt uit de doeken gedaan in zijn boek ‘Autonomie. Hoofdlijnen van het politiek-theoretisch project van Toni Negri’, dat tegelijk het einde van zijn revolutionaire pretenties documenteert.
Na opheffing van het instituut in 1986 in het voetspoor van de no-nonsense-politiek van Lubbers & Co verhuist hij naar Groningen. Naast zijn leven als ‘huisman’ samen met vriendin en drie opgroeiende kinderen richt hij zich pragmatischer dan voorheen op concrete activiteiten: deelname aan een buurtactiegroep en het verlenen van ondersteuning bij het opzetten van een voorziening voor tippelaarsters. Aansluitend wordt samen met zijn vriendin
een cursuscentrum bij Assen opgezet. In 2003 keert hij alleen naar Groningen terug.
Hoe hij zich toen voelde wordt ergens in het boek als volgt geschetst:
‘Als je je passie altijd als een rivier door de bedding van een hoge, steile kloof hebt gestuurd, voelt het ineens heel ongemakkelijk als je bij een woestijn komt. Waar de bedding wegvalt, weet je geen richting meer te houden en het water sijpelt weg. De woestijn fluistert je toe: laat je door de wind dragen, die weet daar wel raad mee. Na lang aarzelen doe je dat en kom je als een milde regen aan de andere kant van de woestijn, in de bergen neer.’
Vanuit deze houding is de reconstructie van zijn leven waarvan dit boek de neerslag vormt ondernomen.
